Dlaczego dałaś się ponieść emocjom?

Czyli co najczęściej nas wyprowadza z równowagi:

„Jej ton doprowadza mnie do szewskiej pasji”

Jeżeli poczułaś się urażona stylem komunikacji drugiej osoby, to miej świadomość, że są to twoje emocje i ty za nie odpowiadasz. Faktem jednak jest, że ktoś ci je włączył. Informacja dla ciebie jest więc następująca: mam do czynienia z osobą, która wie, gdzie jest mój emocjonalny przycisk. Jak już się trochę uspokoisz, postaraj się wrócić do sprawy, ale w komfortowych, również dla drugiej strony, warunkach. Przywołaj fragment z dyskusji, który cię zirytował, na zasadzie: „W tamtej sytuacji zwróciłaś się do mnie w taki i taki sposób i ja odebrałam to tak i tak…”. Zweryfikuj z drugą osobą, czy dobrze odebrałaś jej ton.

Może być tak, że przyjmujesz pewne rzeczy bardziej intensywnie niż powinnaś. Jeśli upewnisz się u swojego rozmówcy, że miał dobre intencje, wyznacz granice na przyszłość – pokaż chęć dalszej współpracy, daj znać, że go lubisz i szanujesz, ale jednocześnie zasygnalizuj, na jakie zachowania się nie zgadzasz.

„Po prostu go nie trawię”

Czasami bywa tak, że ktoś denerwuje nas całą swoją osobą – i nie musi nawet za dużo mówić czy robić, a my na sam jego widok czujemy irytację. Co wtedy robić? Po pierwsze, przeprowadź rozmowę z samą sobą. Zastanów się, skąd w tobie takie odczucia. Może ta osoba wskazuje ci jakiś twój deficyt lub piętę achillesową i spotkałaś ją po to, żeby się czegoś od niej dowiedzieć o sobie? A może po prostu masz dosyć ludzi o podobnej konstrukcji psychicznej, bo w swoim życiu przerobiłaś już kilka podobnych przypadków i kosztowało cię to wiele nerwów? Kluczowa jest odpowiedź na pytanie, czy jesteś gotowa przepracować ten problem ze sobą, czy też bardziej sensowne będzie dla ciebie wycofanie się z sytuacji.